مناطق کم جمعیت و شمالی کانادا

برنامه مهاجرتی مناطق کم جمعیت و شمالی (The Rural and Northern Immigration Pilot) در سال 2019 با این هدف ایجاد شد که به تحریک رشد اقتصادی این مناطق و جذب کارگران ماهر بپردازد. این برنامه شامل مناطقی در انتاریو، مانیتوبا، ساسکاچوان، آلبرتا، بریتیش کلمبیا، نوناووت، مناطق شمال غربی و یوکان است.

کانادا یکی از کشورهایی است که به دلیل پذیرش مهاجرین بی شمار در جهان شناخته شده است. با این حال، تحت سیستم فعلی مهاجرت، اکثریت قریب به اتفاق مهاجران جدید در شهرهای بزرگی مانند تورنتو، مونترال و ونکوور زندگی می‌کنند. برنامه مهاجرتی به مناطق کم جمعیت و شمالی کمک می کند تا این مناطق کم جمعیت نیز به دنبال حمایت از مهاجران باشند.

این برنامه آزمایشی، درخواست هایی را از مناطق روستایی و شمالی می پذیرد. مناطق پذیرفته شده از دولت فدرال حمایت می کنند تا به آنها کمک کند تا متقاضیان جدید برای اقامت دائم را شناسایی و انتخاب کنند. بنظر می‎رسد با این اتفاق و ورود مهاجران تأثیر مثبتی بر توسعه اقتصادی داشته باشد.

این برنامه بر اساس موفقیت های برنامه آزمایشی مهاجرت به آتلانتیک (AIP) است که در سال 2017 راه اندازی شد. AIP برای افزایش مهاجرت به منطقه آتلانتیک کانادا از طریق ایجاد اتصال میان تازه واردان با کارفرمایان منطقه طراحی شده است.

مناظق کم حمعیت و شمالی کانادا

مناطق انتخاب شده برای مهاجرت مناطق کم جمعیت و شمالی

از ژوئن 2019، یازده منطقه برای شرکت در این برنامه آزمایشی انتخاب شده اند. مناطق زیر طیف وسیعی از حمایت ها و برنامه ها را برای این برنامه آزمایشی دریافت خواهند کرد.

انتاریو:

  • خلیج تندر Thunder Bay
  • سو سنت ‌ماری Sault-Ste-Marie
  •  سادبری Sudbury
  • تیمینس Timmins
  • خلیج شمالی North Bay

منیتوبا:

  • گرتنا – راینلند – آلتونا – آلو کولی  Gretna-Rhineland-Altona-Plum Coulee
  • براندون Brandon

ساسکاچوان

  • موس جاو Moose Jaw

آلبرتا:

  • کلرشلم Claresholm

 

 

بریتیش کلمبیا:

  • کوتنای غربی West Kootenay
  • ورنون Vernon

 

الزامات برنامه مناطق کم جمعیت و شمالی

برای درخواست، یک منطقه باید 50000 نفر یا کمتر جمعیت داشته باشد و حداقل در 75 کیلومتری مرکز کلان شهر قرار داشته باشد، یا جمعیتی بالغ بر 200000 یا کمتر داشته باشد و این مورد نیز در نظر گرفته شود که باید از شهرهای بزرگتر حذف شده باشد.

مناطق باید در یکی از استان ها یا مناطق زیر واقع شوند:

آلبرتا، بریتیش کلمبیا، منیتوبا، سرزمین های شمال غربی، نوناووت ، انتاریو ، ساسکاچوان ، یوکان

مناطق باید یک طرح توسعه اقتصادی با حمایت یک سازمان توسعه اقتصادی محلی ارائه دهند که بدین معنا باشد که قادرند از این برنامه آزمایشی حمایت کنند. مناطق همچنین باید نشان دهند که فرصت های شغلی برای تازه واردان و همچنین توانایی حمایت از اسکان تازه واردان را دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *